En genel anlamıyla iletişim: ‘’Kaynak ve alıcı arasındaki bilgi alışverişi, bilgi aktarma ve iletiye ortak bir anlam kazandırma süreci”olarak tanımlanır. İnsanlar sosyal çevrede sağlıklı ve mutlu bir yaşam sürmek için çevresindekilerle iletişime geçer. Ayrıca ruhsal – bedensel ihtiyaçları gidermek için iletişim oldukça gereklidir. Yüz yüze görüşmeler, sözlü bilgilendirme, hitaplar, telefonla yapılan görüşmeler, eğitim kursları, resmi konuşmalar ve uyum programları gibi çeşitli biçimde sözlü iletişim kurulur.

Sözlü iletişimin en önemli unsuru dildir. İletişimin birincil aracı dildir; ancak mesajın gönderilmesinde ve alınmasında, iletişime katkı sağlayan başka faktörlerde bulunmaktadır. İletişim yüzdeki anlamları, göz hareketlerini, duruşu, giyimi, ses tonunu da içerir. Duygu ve düşüncelerin kelimelere dökülemediği durumlarda bir bakış veya bir baş hareketi yahut bir jest ya da bir mimik binlerce kelimeden fazla anlam taşımaktadır. Buda sözsüz iletişimdir. Mesajların karşı tarafa yazı dili kullanılarak aktarıldığı iletişim türüne yazılı iletişim denir. Bu iletişimin araçları mektuplar, raporlar, özetler, makaleler, tutanaklar, basın bildirileri, notlar, gazeteler, el kitapları ve broşürler, afiş, ilan ve bültenler ve elektronik ortamda gönderilen çeşitli yazılı mesajlardır. İçsel iletişim, kişiler arası iletişim, grup iletişimi, örgütsel iletişim, kitle iletişimi gibi şekilleri vardır.